Pożeracze Gwiazd

Wszechświat jest olbrzymi i nieskończony, a podróże między gwiazdami trwały całe lata. Wszystko się jednak zmieniło w momencie odkrycia „punktów warp” – tajemniczych wirów energii będących prawdopodobnie pozostałością po czarnych dziurach, albo wytworem zaawansowanej cywilizacji… są różne teorie. Faktem jest, że dzięki tym tunelom czasoprzestrzennym stało się możliwe błyskawiczne podróżowanie między układami planetarnymi – pod warunkiem, że są one połączone siecią „warp”.
Od tamtego odkrycia minęło kilka stuleci. Ludzkość skolonizowała swoją ojczystą galaktykę w całości, a następnie zaczęła sięgać dalej… lecz okazało się, że ludzie nie są sami we Wszechświecie. Wiele układów gwiezdnych jest zamieszkanych przez inteligentne cywilizacje. Pierwsze kontakty nie były łatwe i doprowadziły do wielu nieporozumień czy nawet wojen. Jednak żadna z napotkanych przez ludzi ras nie była tak bezwzględna jak Fraktale. Te istoty nie są podobne do żadnej innej formy życia – panuje nawet przekonanie, że są bytami nieożywionymi jak wirusy. I w sumie to porównanie jest bardzo trafne, gdyż Fraktale zaczęły atakować kolonie ludzi i przejmować je w zastraszająco szybkim tempie.
Wobec takiej sytuacji, ludzkość została zmuszona do nawiązania dość kruchego sojuszu z władcami innych ras obcych. Jak się okazało, w obliczu zagrożenia przez wspólnego wroga, takie porozumienie było możliwe.
Trwa wyścig zbrojeń. Fraktale przejmują kolejne planety, przeobrażając je na swoją modłę – zamieniając w pozbawione życia, kryształowe skorupy. W tym samym czasie ludzie i sprzymierzeni obcy usiłują odnaleźć słaby punkt wrogiej rasy. Walka odbywa się nie tylko na polach bitwy, ale przede wszystkim w laboratoriach czy… w wykopaliskach archeologicznych. Ten ostatni sposób jest podobno dobrym tropem, gdyż panuje przekonanie, że Fraktale zostały stworzone przez inną, wyższą formę cywilizacji, która wymarła dawno temu.
Grupa śmiałków wyrusza właśnie do Galaktyki Andromedy, gdzie podobno znajduje się najwięcej miejsc, w których można znaleźć jakiekolwiek wskazówki…

Szczegóły
Miejsce akcji: Galaktyka Andromedy – sieć układów gwiezdnych połączonych tunelami warp
Czasy: daleka przyszłość, rok 3635
Preferowane postaci: gwiezdni komandosi, badacze obcych i zaginionych cywilizacji, technologowie, naukowcy, postaci wywodzące się z obcych ras (zarówno tych zaproponowanych w opisie scenariusza jak i wymyślonych przez graczy)

Scenariusz
Prowadzi: Kaamos
Typ: Eventowy lub Indywidualny (zależy od ilości zainteresowanych)

Dodatkowe informacje

Tunele warp


Niezwykła anomalia, która zrewolucjonizowała podróże kosmiczne. Najprościej mówiąc, jest to wir czasoprzestrzenny składający się z mieszaniny energii i ciemnej materii. Sugeruje to, że ów niezwykły twór jest pozostałością po czarnej dziurze. Jednak częstotliwość występowania tuneli warp jest tak duża, że niektórzy podejrzewają, iż jest to dzieło jakiejś zaginionej cywilizacji. Tunel warp wygląda jak elektryzująca mgławica, lecz wyraźnie się zakręca na spiralny kształt. Pośrodku tej masy energii znajduje się ciemna przestrzeń, zwana potocznie „okiem cyklonu” – właśnie tam wlatują statki, chcąc się przenieść do innego układu. Otwór jest na tyle duży, by zmieściły się dwa krążowniki obok siebie… chociaż dla dużych gwiezdnych flot oznacza to oczekiwanie w kolejce na „skok”. Po udanym „skoku” tunel musi się naładować, co trwa zwykle od kilkunastu minut do nawet godziny – zła wiadomość dla statków pragnących udać się w pościg za uciekinierem. Dobra wiadomość jest jednak taka, że tunele warp nie działają jak legendarne Gwiezdne Wrota. Oznacza to, że jeden tunel prowadzi tylko do jednego układu i nie ma możliwości wyboru, dokąd chce się lecieć. Aby przedostać się gdzieś indziej, należy znaleźć następny tunel. Niektóre bardzo ważne układy planetarne posiadają kilka takich przejść, porozrzucanych w okolicach większych planet… co dodatkowo sugeruje, że ktoś lub coś stworzyło te tunele.


Fraktale – czym są?

UWAGA! to nie jest rasa grywalna

Po raz pierwszy ludzkość natrafiła na te istoty zaledwie kilka lat temu, a już wyniknęły z tego katastrofalne skutki. Fraktale nie są podobne do żadnego innego gatunku obcych, ponieważ są organizmami nieożywionymi – jak wirusy. Ich ciała składają się z krystalicznej materii, podobnej w swej twardości do ziemskich diamentów, lecz występującej w różnych kolorach. Praktycznie nie posiadają żadnych organów typowych dla żywych stworzeń i prawdopodobnie nie zachodzą u nich żadne procesy biologiczne – takie jak np. oddychanie.
Fraktale z racji swojej twardej struktury oraz braku podstawowych potrzeb fizjologicznych (powiada się, że za pożywienie wystarcza im czysta energia słoneczna lub cieplna, lecz nie wiadomo na ile to prawda) doskonale przystosowują się do różnych środowisk. Nie szkodzą im ekstremalnie niskie czy wysokie temperatury, trujące gazy w atmosferze czy wysokie promieniowanie – te istoty wszędzie czują się dobrze. Lecz nie to jest najbardziej przerażające.
Kluczem do sukcesu Fraktali jest ich świadomość zbiorowa, zupełnie jak w roju… czy może na jeszcze wyższym poziomie. Każdy osobnik jest „podłączony umysłowo” do pozostałych członków grupy, pod warunkiem, że znajdują się odpowiednio blisko. Na tym się jednak nie kończy – Fraktale mogą się łączyć ze sobą i z własnych ciał budować imponujące konstrukcje jak budynki czy statki kosmiczne. Owe statki kosmiczne potrafią strzelać nie tylko plazmą, ale również impulsami elektromagnetycznymi, które są niebezpieczne dla typowej, ludzkiej elektroniki. To sprawia, że walka z flotą Fraktali jest naprawdę trudna. Zwłaszcza, że jeśli jeden statek Fraktali jakimś cudem się rozpadnie, jego odłamki „znów żyją własnym życiem” i mogą się szybko przebudować w coś innego.
Jakby tego było mało, dochodzi do tego fakt, że Fraktale potrafią „zainfekować” otoczenie, czy nawet żywe istoty. Wystarczy, że do krwiobiegu ofiary (czy do struktury cząsteczkowej materiału) dostanie się odrobina krystalicznej cząstki Fraktala, następuje powolna przemiana. Dla żywych istot jest ona niezwykle bolesna, gdyż kursujące w krwiobiegu mikrokryształy zaczynają gwałtownie rosnąć i replikować – co w efekcie prowadzi do rozerwania ofiary od środka. Na miejscu zakrwawionych szczątków pojawia się nowy przedstawiciel krystalicznej rasy wirusów.
Jak pokonać Fraktale? Na to pytanie wszyscy szukają odpowiedzi… nie tylko ludzie, ale też inni przedstawiciele ras obcych. Być może rozwiązanie odnajdzie się w jednym z zapomnianych układów Galaktyki Andromedy...


Zaprzyjaźnione rasy obcych