Krasnoludzka rewolucja

Minęły czasy zacofania i ciemnoty typowej dla średniowiecza. Wszystkie rasy wkroczyły w całkiem nowy okres, niektóre uczyniły to z należytą pompą, a niektóre po prostu zrezygnowały i wycofały się z areny światowej. Tak na przykład uczyniły elfy, które nie mogły znieść tego, że ich magia nie była najpotężniejszym co mieli, a także zniszczeń jakie niosła ze sobą nowa technologia.
A była to technologia węgla i pary, mechanizmów, które za ich sprawą ożywały i osiągały niesamowite możliwości. Szybsze od koni, ale od nich również niebezpieczniejsze. Wszystkim tym fascynowały się krasnoludy, one również miały swój ogromny wkład w to, jak mocno rozwinęła się ta technologia. Dzięki niej również się wzbogaciły. A ludzie, jak to ludzie poszli tam, gdzie bogactw było najwięcej, co więcej dodali od siebie również maleńką cegiełkę do budowania potężnych imperiów, które gromadziły się wokół gór, w których żyły krasnoludy.
Krasnoludzkie plemiona pod przewodnictwem długowiecznego króla Mindora przemieniają swoje góry w Miasta-Fabryki, bogacą się coraz bardziej na nowej technologi mechanizmów zegarowych, pary. W końcu ich nauki o ziemi, metalurgii, a także wielu innych rzeczach znajdują uznanie. Krasnoludowie przestają być „małymi, skąpymi karłami”, a stają się panami, o których nie mówi się źle. Jeśli chce się żyć z nimi w zgodzie, trzeba grać pod ich dyktando.
Fabuła: Wydawać by się mogło, że nastał dla świata możliwie najlepszy okres. Wojny są jedynie wspomnieniem, mienionych czasów podobnie jak liczne sprzeczności wśród różnych ras. Elfowie odchodzą w zapomnienie, krasnoludy łączą swoje siły z ludźmi. A jednak coś wisi w powietrzu. Dziwny starzec chodzi od karczmy do karczmy szukając jak to mówi: „Uczestników bardzo ważnej wyprawy”. Szczegółów jednak nie chce zdradzić. Niektórzy machają na niego ręką, ale są i tacy, co traktują go poważnie.
A ty? Wyruszysz na ważną wyprawę czy może machniesz na to ręką?

Szczegóły:
Miejsce akcji: Odległa kraina Midrag, a dokładniej jedno z Miast-Fabryk.
Czasy: Podobne wiktoriańskim
Rasy grywalne: Ludzie, krasnoludowie, pół-krasnoludowie, niziołkowie, pół-elfy.
Preferowane postaci: konstruktorzy, medycy polowi, zabawkarze, wojownicy, itp.

Scenariusz:
Prowadzi: Narrator
Typ: Eventowy lub prywatny

Dodatkowe informacje:
O epoce: Trwają właśnie czasy zbliżone wiktoriańskim, a w krainie Midrag panuje dobrobyt. Krasnoludowie i ludzie odkrywają „dobroczynne” działanie prochu, tworząc pierwsze bronie palne, a także fajerwerki. Poza tym rozwija się przemysł górniczy i metalurgiczny. W niektórych Miastach-Fabrykach rusza właśnie pierwsza kolej, pojawiają się pojazdy parowe.
O krainie: Midrag to ogromna kraina z dwóch stron otoczona potężnym oceanem, zaś z dwóch kolejnych pasmami górskimi. Dostępem do oceanu cieszyć się mogą północna i wschodnia część tej krainy, zaś potężnymi łańcuchami górskimi, bogatymi w różnego rodzaju surowce południowa i zachodnia część. Oczywiście w przestrzeni „pomiędzy” tymi dwoma, skrajnie różnymi typami ukształtowania terenu nie brakuje pomniejszych, nieco samotnych gór, starych i gęstych lasów, rzek, jezior, dolin czy chociażby kanionów. W niemal samym centrum tej krainy znaleźć można potężną górę, zwaną Kolcem Midrag. Tam powstało pierwsze Miasto-Fabryka i uważany jest za kolebkę wszystkich krasnoludów. Na północ od Kolca Midrag leżą nieprzebyte puszcze i gęste lasy, będące niegdyś domem elfów, czy wciąż tam są? Ciężko stwierdzić. Niemniej nikt się tym nie zamierza przejmować i na pewno nie zmienią z tego powodu nazwy tamtejszych kniei, która brzmi: Elfi Gaj.
Klimat w Midrag jest bardzo łagodny, lata są tutaj gorące, a zimy łagodne. Oczywiście zmienia się to, gdy zanadto się zbliży człowiek czy krasnolud do gór. Wtedy klimat staje się surowszy, lata krótsze, a zimy dłuższe i surowsze.

---

O krasnoludach: Są długowieczni, mogą dożyć nawet 500-600 lat. Dorosłość osiągają w wieku 70 lat, wtedy tez mogą zacząć żyć samodzielnie, choć nadal silnie związani są z rodziną. Tworzą potężne społeczności, składające się z wielu, mocno związanych i blisko spokrewnionych rodzin. Mogą się zakochać tylko raz, ale kochają całym swoim sercem i są wierni jak nikt inni. Pamiętliwi, nie wybaczają łatwo wyrządzonych krzywd, czy chociażby raz utraconego zaufania. Nieufni, trudno pozyskać ich szacunek i zaufanie, ale jeśli komuś się uda, to dostaje krasnoludzkiego przyjaciela na całe życie, zdolnego skoczyć w ogień, byleby tylko pomóc. Honor ma dla nich wielkie znacznie, raz złożonych obietnic zawsze dotrzymują.
Są bardzo uzdolnieni, zarówno w wydobywaniu różnego rodzaju kruszców, jak i ich obrabianiu. Nie ma nic piękniejszego niż krasnoludzkie rękodzieła, a także nic bardziej trwałego. Sowicie każą sobie płacić za swoją pracę, ale jest ona godna swojej ceny. Raz zakupiony krasnoludzki miecz starcza nawet na kilka ludzkich pokoleń. Są prawdziwymi artystami, którzy z nawet najmniejszej rzeczy potrafią uczynić arcydzieło. Szczegółowość ich prac, zaskakiwała nawet elfów, którzy pełni byli dla niej podziwu – choć nigdy tego głośno nie przyznawali.
Krasnoludowie są głośni, można by powiedzieć, że niezdarni, czasem ociężali. Lubią dobrze zjeść, a także wypić, dużo się śmieją i żartują. Ogólnie są bardzo dobrymi kompanami podróży ze względu na rubaszny sposób bycia. Chociaż i gbur, a także prostak się wśród takowych znajdzie.
Bardzo wytrzymali, odporni na skrajnie różne temperatury – dobrze znoszą upały, jak i śnieżne zamiecie. Ich kości są twardsze, niż kości ludzi, złamanie ich jest prawie niemożliwe. Mówi się, że tylko krasnoludzka stal, przetnie krasnoludzką kość. Coś w tym jest.
Nie wolno dotykać krasnoludzkich bród, ani włosów – no chyba, że jest się członkiem rodziny lub wybrankiem serca. Krasnoludowie wielką wagę przywiązują do tego, by ich broda była zadbana, a włosy zawsze pięknie uczesane i co ważniejsze umyte. Chętnie wplatają różnego rodzaju ozdoby, kamienie szlachetne itp. rzeczy w brody czy włosy. Mogą się wydawać nieokrzesani, ale w rzeczywistości są bardzo dobrze wychowani. Krasnolud zawsze ma dodatkową chusteczkę – by komuś pożyczyć – a także zaproszony na obiad, zawsze pomoże w sprzątaniu po nim.
Są znamienitymi technikami, zdolnymi konstruktorami i niebywałymi wynalazcami. Cokolwiek sobie wymarzą, zaraz skonstruują. Nic więc dziwnego, że obecna epoka bardzo przypadła im do gustu. Steampunk to coś zdecydowanie dla nich.

O elfach: Rasa której życie liczy się w tysiącach lat i prawdą jest, że nikt nie widział starego elfa, bo nawet kiedy mają dziesiątki tysięcy lat wciąż wyglądają młodo. Posiadają zdolności magiczne, które przekazują nawet swoim… wymieszanym z ludźmi potomkom. Są silnie związani z naturą i bardzo nie lubią, gdy ktoś jej szkodzi. Nic więc dziwnego, ze obecne czasy napawają ich przerażeniem i ostatecznie doprowadziły do tego, że elfy się wycofały.
Niemal niemożliwym jest spotkanie pełnokrwistego, czystego elfa. Wszystko, co chodzi po miastach lub po Miastach-Fabrykach jest najczęściej efektem mieszania się, co odważniejszych elfów z ludźmi. Prawdziwe elfy nie wytrzymałyby smrodu miast, ani tych wszystkich nowości.
Mieszańce również cieszyć się mogła znacznie dłuższym od ludzi i krasnoludów życiem, a także ograniczonymi zdolnościami magicznymi. Często jednak nie są świadome posiadanych zdolności, bowiem elfowie sami nie wiedzą, że są zdolni takowe przekazać. Niemniej odkrywanie ich stanowi dla wielu ogromną przyjemność, a dla innych straszną torturę.

O niziołkach: Żyją dłużej niż ludzie, ale nie tak długo jak krasnoludowie czy elfowie. Zwykle dożywają 200 lat, a dorosłość osiągają w wieku 33 lat. Cechują się niewielkim wzrostem (od 1,20m do 1,40m), a także zabawnie dużymi – w porównaniu do swoich ciałek – stóp. Zdarza się również, że mają nieco dłuższą małżowinę uszną.
Trzymają się z dala od ludzi, a tym bardziej krasnoludów, którzy są zdaniem tych niziołków źródłem wszelkich problemów. Są ludem zdecydowanie spokojnym, żyjącym głównie z uprawy roślin i hodowli zwierząt. Są związani z naturą, ale nie tak mocno jak elfowie. Nie lubią żadnych przygód, wojen i zdecydowanie nienawidzą konfliktów. Chociaż między sobą potrafią się kłócić o… nawet najmniejsze głupoty, niemniej z innymi rasami starają się unikać wszelkiego rodzaju kontaktów, chociaż zdarza się, że muszą takowe utrzymywać by handlować.
Niziołkowie nie posiadają jakichś specjalnie wyostrzonych zmysłów, nie posiadają też żadnych cudownych i magicznych zdolności, poza tym, że mają bardzo dobrą rękę do roślin. No i przede wszystkim potrafią się bardzo cicho poruszać, ich duże, uznawane przez inne rasy za zabawne stopy posiadają miękką, ale wytrzymałą podeszwę.